THCV

Product

THCV 10% isolaat in MCT-olie

Concentratie

100 mg THCV per ml (10% w/w)

Inhoud

10 ml (1000 mg THCV totaal)

Ingrediënten

MCT-olie, THCV-isolaat (10%), mogelijk terpeen

Gebruik

Begin met 2,5–5 mg per dag (ongeveer 1 druppel, afhankelijk van pipet). Bouw langzaam op.

Labtests

Batch-COA beschikbaar: cannabinoïdenprofiel, solventen, pesticiden, microbiologie.

Bewaren

Koel en droog, uit direct zonlicht. Na opening binnen 2 jaar gebruiken.

Waarschuwing

Niet gebruiken tijdens zwangerschap of borstvoeding. Raadpleeg arts bij medicatiegebruik.

Wat is THCV precies?

Hier vind je een uitgebreide, technisch onderbouwde beschrijving van THCV: chemie/structuur, farmacologie/receptorbinding, functionele effecten (preklinisch & menselijk) en het verschil met Δ9-THC.

Chemie / structuur

THCV is een propyl-analoog van THC: in plaats van een pentyl (5 koolstof) zijketen zoals bij Δ9-THC, heeft THCV een propyl (3 koolstof) zijketen. Die kortere alkylketen beïnvloedt de bindingsaffiniteit en het effectprofiel.

• THCV komt van nature in lage concentraties voor en wordt vaker aangetroffen in specifieke cannabis-variëteiten of onder bepaalde kweekomstandigheden.
• De biosynthese van THCV verloopt via cannabigerovarinzuur (CBGVA), in tegenstelling tot THC dat via CBGA wordt gevormd.

Farmacologie / receptorbinding

THCV bindt aan de endocannabinoïde receptoren CB₁ en CB₂, maar heeft een afwijkend activiteitsprofiel vergeleken met Δ9-THC.

CB₁-receptor

THCV werkt vaak als antagonist of neutrale antagonist van CB₁ (en in sommige modellen zelfs als inverse agonist). Dat betekent dat THCV de activatie van CB₁ kan remmen of blokkeren, vooral wanneer endocannabinoïden of andere agonisten proberen CB₁ te activeren.

CB₂-receptor

THCV fungeert vaak als een gedeeltelijke agonist bij CB₂, wat mogelijk bijdraagt aan immuun- en ontstekingsmodulerende effecten.

Dosis-/contextafhankelijke effecten

Onder experimentele omstandigheden kan THCV in sommige gevallen ook een zwak agonistisch effect op CB₁ tonen; dit is afhankelijk van dosis, toedieningsvorm en biologische context.

Andere targets

THCV kan ook interageren met andere eiwitten en kanalen, zoals TRP-kanalen (Transient Receptor Potential), PPAR-receptoren en mogelijk 5-HT_1a (serotonine) receptoren. Deze “off-target” interacties kunnen bijdragen aan anti-inflammatoire en neuroprotectieve effecten.

Functionele effecten — wat is er gemeten (preklinisch & menselijk)?

Onderstaande effecten zijn afgeleid uit preklinische modellen en vroege humane studies. Veel onderzoek is nog kleinschalig of preklinisch; grotere gerandomiseerde klinische onderzoeken zijn veelal nog niet beschikbaar.

• Eetlustremming / gewichtscontrole — dierstudies tonen dat THCV voedselinname kan verminderen en verzadiging kan verhogen.
• Glucose / insuline / metabole effecten — preklinische modellen laten verbeteringen zien in insulinerespons, verhoogde glucoseopname en herstel van insulinesignaleringsroutes.
• Bescherming tegen ER-stress in vetweefsel — recent onderzoek (o.a. publicaties rond 2023) laat zien dat THCV ER-stressprocessen kan mitigeren en invloed kan hebben op UPR-pathways en ontstekingscytokinen in adipocyten.
• Cognitie / aandacht — kleinschalige humane dosis-onderzoeken rapporteerden signalen voor verbetering van sustained attention zonder sterke cognitieve bijwerkingen binnen de bestudeerde dosisrange.
• Bescherming tegen effecten van THC — sommige studies melden dat THCV vooraf toegediend de door THC veroorzaakte hartslagstijging kan dempen en bepaalde negatieve cognitieve effecten van THC kan verminderen.
• Psychiatrische modellen / antipsychotisch potentieel — in diermodellen toont THCV, mogelijk via 5-HT_1a-gemedieerde routes, effecten zoals vermindering van stereotypieën en verbetering van sociaal gedrag; menselijke data zijn nog beperkt.

Verschil met THC / psychoactiviteit

Belangrijke verschillen tussen THCV en Δ9-THC:

• Psychoactiviteit: In lage tot matige doseringen produceert THCV doorgaans geen duidelijke psychoactieve effecten zoals euforie of sterke intoxicatie zoals bij Δ9-THC. THCV wordt vaak als relatief niet-psychoactief beschreven bij de doseringen die in veel onderzoeken zijn gebruikt.
• Dosisafhankelijk gedrag: Bij hogere doses (of bij bepaalde isomeren / formuleringen) kunnen subtiele “THC-achtige” effecten optreden, maar deze zijn meestal zwakker en minder uitgesproken dan de effecten van Δ9-THC.
• Functionele antagonie: Doordat THCV in veel situaties als CB₁-antagonist optreedt, kan het sommige effecten van Δ9-THC tegengaan of dempen wanneer beide aanwezig zijn.

Wetenschappelijke onderbouwing (kort)

• Preklinische studies tonen gewichts- en metabole effecten.
• Kleinschalige humane trials tonen een goed veiligheidsprofiel en enkele positieve signalen (bv. aandacht, hartslagmodulatie).
• Grote, gerandomiseerde klinische studies ontbreken nog voor veel indicaties.

Veelgestelde vragen (FAQ)